Een lappenpop

Gisteren was ik druk bezig in het Lappenmand-naaiatelier (ook wel bekend als de eettafel). Ik maakte een zomerbroek voor mezelf uit donkerblauw linnen. Marieke kwam er gezellig bij, en tussen de overlock en de naaimachine heeft zij zich bezig gehouden met patronen overtrekken en op de stof spelden. Het knippen was voor mij, de stofschaar is nog een beetje moeilijk hanteerbaar voor haar kleine handjes.


Ze wil graag een lappenpop maken. Voor mijn verjaardag kocht ik het boek "My Ragdoll" van Corinne Crasbercu, vooral omdat ik de pop op de omslag zo schattig vond. Marieke wil graag deze pop maken. Ze vindt de haren heel mooi, zoals Merida uit de film "Brave".


Het boek kreeg nogal wat minder positieve reviews, dus mijn verwachtingen waren niet hoog, maar ik vind het een prachtig boek. Het bevat het patroon voor een lappenpop, die je verschillende gezichtjes en kapsels kan geven, en een heel uitgebreide garderobe voor die pop. Ik zie trouwens dat het boek te koop is als "Mijn pop en haar outfits" bij De Slegte, en dat je het kan uitlenen bij de bibliotheek van Leuven, moesten je vingers beginnen kriebelen om ook zo'n pop te naaien.


De foto's zijn ook heel mooi. De werkbeschrijvingen zijn eerder summier en er zijn geen foto's of schema's ter verduidelijking, maar op het eerste gezicht moet het mij wel lukken om de pop en haar kleedjes zonder problemen te maken. Ik zou het wel handig vinden moest er, zoals in de meeste zelfmaakmode-boekjes, bij elk model een tekening staan van voor- en achteraanzicht. Nu heb je alleen de foto's om op voort te gaan. Die zijn wel heel mooi, maar vaak zie je bepaalde details niet. Bij de "bloomers" (lange onderbroek) bijvoorbeeld, staat beschreven hoe je een knoopje middenvoor opnaait, maar op de foto ernaast zie je die niet. Ook de bovenafwerking van het onderhemdje kan je niet goed zien op de foto, dus je moet echt aandachtig lezen.


Dan zou het handig zijn om een technische tekening te hebben. Ook bij het overzicht van de modellen voor kleding en accesoires zou zo'n tekening leuk zijn, dat heb je tegenwoordig ook in bijna alle mode-naaiboekjes. Zo zie je in één oogopslag welke modellen er allemaal zijn. Nu krijg je wel een lijst, maar daar staat dan bijvoorbeeld "dress" in, met pagina-nummers voor wel 6 kleedjes, maar je kan de modellen dus alleen zien door naar die pagina's te bladeren, en dan nog krijg je niet onmiddelijk een duidelijk beeld van de details van dat kleedje. Misschien maak ik zelf wel een overzicht met tekeningetjes.


Naast het overzicht, dat achteraan in het boek staat, vond ik trouwens wel een foto waarop de details van het ondergoed duidelijk te zien zijn. Hier zie je de knoopjes en het Engels kant veel beter. Mijn foto van de foto in het boek is trouwens een beetje wazig, de foto's in het boek zijn scherp en echt heel mooi.


Marieke heeft ook al besloten welke garderobe ze voor haar pop wil. Eerst en vooral een donkergroen cape, naar het model van Roodkapje in het boek.


Daarnaast wil ze nog een bruine ribfluwelen broek en een rood hemdje. Oma Lena werd meteen gewhatsappt om te vragen of ze nog de benodigde lapjes had, en ja hoor, gisterenavond bij oma Julia had ze ze alles bij. Zelfs wol voor de haren! Wat is het toch leuk om zo'n creatieve oma's te hebben, allebei met uitpuilende lappenmanden. Daar zitten niet alleen leuke stofjes in, maar ook kantjes, lintjes, knoopjes, borduurgaren, ricrac en nog zoveel meer. Als we hier in de Lappenmand naaiplannetjes hebben, gaan we eerst even bij de oma's langs, op zoek naar onze materialen. Maar we maken zelf ook lapjes, natuurlijk. Van mijn blauwe linnen broek bleef nog genoeg over om ook voor pop alvast een broek te knippen.


Zo ligt alles klaar om in elkaar te naaien. We hebben afgesproken dat ik de pop naai, en dat Marieke de kleertjes gaat maken. Ik hou jullie op de hoogte van onze vorderingen. Mijn zomerbroek is trouwens zo goed als af, alleen nog de tailleband met de handvastnaaien aan de binnenzijde, en de zomen aan de broekspijpen. Tot slot wil ik jullie nog mijn speldenkussen tonen:


Is dat niet supermooi? Marieke maakte het helemaal zelf, van een lapje, wat vulsel, een kartonnen doos en veel knopen en glittersteentjes. Ik vind het niet alleen mooi, maar ook handig. Voor ik dit speldenkussen had, gebruikte ik een speldendoosje. Maar eigenlijk is dit handiger, vooral omdat je spelden niet overal in het rond vliegen als je het laat vallen of omstoot!


Reacties

MEEST GELEZEN