tuinwandeling

Op de tweede dag van de zomer nam ik 's ochtends mijn camera mee voor een wandelingetje door de tuin. Niet dat onze tuin zo groot is dat je het echt een wandeling kan noemen. Een kuiertje misschien. Soms doe ik dat, zo'n bezoekje aan de eigen tuin. Het is leuk om te kijken wat er allemaal groeit en bloeit, mij te verwonderen, en soms te ergeren, en plannen te maken voor de komende seizoenen. De border naast het terras staat het mooist nu. Het is een heerlijk rommeltje van vaste planten en zelfuitgezaaide éénjarigen. De klaprozen staan nu op hun best.

Het glaasje voor de lens van onze camera is helemaal gekrast, en als de zon erop valt geeft dat een waas middenin de foto. Ik noem het een "flou artistique". In het tegenlicht van de ochtendzon is die border toch echt mooi, al zeg ik het zelf!

Deze lupine startte ik vorig jaar van zaad. De plantjes hebben afgezien in de droogte van de zomer, zeker omdat ze vlakbij het overdekt terras staan, waar de grond nog droger is. Maar kijk: dit jaar bloeien ze!

Alle verbena in mijn tuin zijn spontane zaailingen van een plantje dat ik ooit op een opentuindag kreeg. Het is een gemakkelijk en mooie plant. En de luchtige stengels geven een elegante toest aan boekketjes uit eigen tuin.

 Deze akelei is uitgebloed, maar nog altijd mooi!

Paarse verbena, tegen het limoengroen van citroenmelisse.

 Die citroenmelisse is moeilijk binnen de perken te houden, maar het is een heel mooie achtergrond voor andere planten, en het groen is een goede vuller voor voorjaarsboeketjes. In de zomer, na de bloei, wordt het wel dof en stoffig, dan knip ik het fors terug, maar het blijft dan toch een smet in de border. Maar ik zou hem toch niet willen missen. Kijk hoe de viperine schittert dankzij de citroenmelisse in de achtergrond.

Dit is Lonicera "Copper Beauty" . Een kamperfoelie met mooi koperkleurig jong blad, maar helaas zo goed als geurloos. De bloemetjes zijn mooi, maar niet bijzonder. Mijn mama gaf me voor mijn verjaardag dit jaar (40!) een stekje van een geurende kamperfoelie. Die heb ik aan de voet van deze geplant. Hij is goed vertrokken, dus deze gaat er in het najaar uit. Ik wil echt een geurende kamperfoelie bij het terras!

Kijk, dit soort magische tuinmomenten, daar geniet ik dus enorm van. Een knop van een klaproos, die op het punt staat open te barsten. Daarvan krijg ik een kick!

Zomer in de zijtuin.

De bijtjes houden enorm van ons tuintje. De klaprozen werken als een soort megafoon voor hun gegons.

Clematis "Margot Koster" kocht ik vorig jaar. Ik verwaarloosde hem een beetje in zijn pot, maar kreeg hem toch in de grond voor de winter. De boog waar hij op moet komen heb ik nog niet gemaakt, dus klimt hij nu op een voorlopige constructie van oude serre-ijzers en kippengaas.

Dit is het pad van de voortuin naar de achtertuin, langs de terras-border. Nu ligt er rechts nog gras. De bedoeling is dat er uiteindelijk ook rechts border komt. Ik denk wel dat ik het pad dan zal moeten verbreden. Of de planten beter binnen de perken houden...

Deze campanula kreeg ik voor mijn verjaardag in 2013. Hij geeft elk jaar weer een mooi tapijtje blauw-paarse bloemen.

Nog eens de klaproos en de clematis, onder de kerselaar.

Hoewel de tuin een bonte mengeling is, kan ik toch genieten van lokale kleurencombinaties, zoals dit wit en blauw. Ik zou nooit de discipline hebben om een wit-blauwe tuin aan te leggen, maar het zou wel mooi zijn, denk ik. Op weg naar het werk fiets ik voorbij een geel-blauwe voortuin, die vind ik ook heel mooi.

De viperine of slangenplant kwam hier terecht door een zaadmengsel dat ik ooit kreeg. Het is een tweejarige denk ik. In ieder geval had ik het eerste jaar enkel blad. Nu moet ik elk jaar veel zaailingen wieden om er niet te veel te hebben. De plant is nogal stekelig en heeft ook een beetje een agressief uiterlijk, vind ik. Maar door de kleur en het feit dat bijen er dol op zijn, heeft hij toch een vast plekje in onze tuin verworven.

 Het is moeilijk een foto te trekken van de Viperine zónder een bij erbij!

Daar is er weer één!

Het vinderhoedskruid is zo goed als uitgebloeid.

Het duizendblad begint op gang te komen. Het is echt onkruid, maar was één van de weinige planten die vorig jaar, na maanden zonder regen nog echt mooi stonden, en de frisse witte bloemetjes en vederige blaadjes zijn echt mooi. En ook deze plant trekt veel insecten, hij zit vaak vol met kleine vliegjes.

Deze Gaillardia kocht ik dit jaar. Hij is kleiner dan ik dacht en staat een beetje verstopt tussen de lupine en de daglelies, maar het is wel telkens een vrolijke ontdekking. Ik zal hem verplanten naar de rand van de border, zodat we er meer van kunnen genieten. Voor de voortuin denk ik Rudbeckia's te kopen, die hebben dezelfde vrolijke, felle kleurtjes, op een langere stengel.

Dit is Lupine "Gallery Blue", ik kocht de kleine plantjes dit voorjaar. Hij is eerder paars dan blauw, maar wel heel mooi.

De Sedum spectabilis begint in knop te komen, maar zal pas in het najaar echt schitteren.

Ook de goudsbloemen komen nu pas in bloei in de zijtuin, waar relatief veel schaduw is.

Op het terras bloeit de hydrangea, een stekje uit de Azoren.

Mooi, hè? "Mayonaisse met roos" noemt Marieke de kleur!

En Marieke geniet op haar manier van de tuin: met een boekje in de hangmat!

De frambozen zijn al goed aan het rijpen. We snoepen er regelmatig van als we de tuin in of uit wandelen, want ze groeien op de omheining bij de oprit.

Ondertussen hebben we ook al geoogst voor confituur: lekker!

Zo dat was de vroege zomertoer van mijn tuintje. Ik weet dat ik in de winter met plezier en verwondering terug zal kijken naar al dat groen en die felle kleuren. Want 's winters, als de tuin zompig en bruin is, moet ik mezelf er soms aan herinneren dat ik die zelfde tuin écht wel leuk vind, wanneer alles groeit en bloeit en ik veel buiten kan zijn.